01-01-2014 van Aqaba naar de Dode Zee

We hadden bericht gekregen dat onze chauffeur er om 10.00 zou zijn,
we waren benieuwd wie er zou komen. Er verscheen een kleine meneer in een
gewatteerde suède jas, Nidal.
We hadden een behoorlijk afstand te gaan: 270 kilometer.
We reden parallel aan de Israëlische grens. Het grootste deel de weg was nogal een saaie
met links Braakliggend terrein tot aan de grens en rechts de woestijn.
We zagen veel tenten van UNCHR waar Syrische vluchtelingen in woonden (Jordanië vangt op dit moment 1,5 miljoen legale vluchtelingen + nog honderd duizenden die illegaal bij hun Jordaanse familie wonen). Ze hielpen nu met de tomatenpluk.
Verder waren honderden bedoeïen tenten. Je kon aan de grote van de tent hoe belangrijk de mensen die er in woonden.
We hielden een stop voor koffie en dat gaf ons chauffeur de gelegenheid om zijn ochtend gebed
te doen.
We brachten ook nog een bezoek aan de grot van Lot die nog niet zo lang geleden (2005) met aanwijzingen vanuit van het mozaïek van Madaba was gevonden.
Er was daar een mooi nieuw gratis museum, waar een vriendelijk man ons rond leidde en ons iets speciaals achter de schermen liet zien (menselijke botten gevonden op deze archeologische site), omdat hij vrienden in Nederland had.
We moesten onder begeleiding van archeologische assistent 300 treden omhoog (alsof we nog niet
genoeg treden hadden gedaan) naar de grot van Lot. Boven gekomene hadden we een prachtig uitzicht op de dode zee.
Uiteindelijk kwamen we bij ons hotel aan Dead Sea spa. Het kostte even wat overreding kracht om
Een kamer met uitzicht op de dode zee te krijgen.
Hier verkleurde de lucht en de zee tijdens de zonsondergang helemaal roze en paars.
We liepen verder nog wat rond en na een lekker koud wijntje bij het sportcafé werd het tijd om te gaan slapen. Nog maar 1 dag te gaan, 14 dagen gingen toch wel heel snel voorbij.