31-12-2018 Mumbai en weer aan boord

Vandaag voor de brunch werd ik even door Vishu apart genomen voor een wandeling in het "jogger- park" een heerlijk groen oase pal naast de Otter club. Onder het kuieren wisselden we onder 4 ogen van gedachten over van alles en nog wat. Hij wilde vooral weten hoe het mijn sociale contacten was en vooral of ik naast mijn werk nog tijd had voor leuke dingen en hoe ik mijn vrije tijd invulde. Hij leek wel een bezorgde vader die even wilde weten of zijn "dochter"het wel redde. Zo lief.
Na al deze inspanning moest er natuurlijk wel eerst gedoucht worden. Ik kwam er niet onderuit om dit in hun privé douche te doen.
We hadden inmiddels gezien dat Aunty kleine hapjes aan het vullen en vouwen was (somoza).
De brunch was weer overvloedig met heerlijke Indiase gerechten. We kregen onder anderen de vers gemaakte Somoza's. Natuurlijk mocht ook de lokale versie van dahl niet ontbreken.
Na de brunch was het helaas al weer tijd om afscheid van Poonam te nemen, met de belofte om snel en langer terug te komen.
Vishu deed nog wat laatste site seeing met ons voordat we bij de boot terug moesten zijn.
Eerst bezochten we een prachtige Jain tempel en vandaag mochten mochten we overal naar binnen (in februari mocht dat niet) en konden we de prachtig gedecoreerde beelden zien.
Daarna gingen we naar de gateway of India (Apollo) die gebouwd is ter herinnering aan het bezoek van koning George V en koningin Mary in 1911, weer eens wat anders als een bos bloemen. Het was er erg druk en heel toeristisch.
Als laatste gingen we thee drinken in het Taj Mahal Palace en Tower, het oudste, meest gerenommeerde hotel van India. overal prachtige stijlvolle decoratie's en een geweldige bediening. Ze hadden wel 30 soorten verschillende thee, allemaal vers uit de pot door een zilveren theezeefje in je kopje geschonken. Een geweldige ervaring.
Ik had een documentaire over dit hotel op tv gezien en volgens Vishu was ik er toen al verliefd op geworden.
Onderweg naar de haven leek het wel of heel Mumbai vandaag deze straten hadden uitgekozen om zich te verplaatsen, wat een drukte.
Voor onze chauffeur geen probleem, hij manoeuvreerde gewiekst door het chaotische verkeer en wist op de millimeter nauwkeurig de auto overal tussendoor te rijden.
Bij de ingang van de haven moesten we ook afscheid van Vishu nemen, met ook hier weer de belofte om elkaar snel weer te zien.
Voordat we aan boord gingen moesten we onze gestempelde zwart wit e-visa inleveren.
Op onze kamer aangekomen werden we verrast met een prachtige fles champagne en aardbeien met chocola, als dank voor de feed back en excuses voor de niet goed verlopen excursie.
We hebben de champagne direct goed koud gezet voor 00.00 lokale tijd
(wij beginnen 5 uur eerder aan 2019, dan in Nederland).
Na 2 dagen volgestopt te zijn met allerlei lekkers en na de warme chocolade cake met ijs in de Taj Mahal hadden we geen zin meer om aan het gala diner deel te nemen.
Om 17.00 vertrok de boot en altijd als we vertrokken werd het nummer
"time to say goodbye" van Andrea Bocelli gedraaid (natuurlijk in het Italiaans). Deze keer extra toepasselijk. We bleven nog lang naar de verwijderende skyline van Mumbai kijken.
Om 23.30 verzamelde iedereen op dek 11 bij het zwembad om gezamenlijk af te tellen tot 2019.
Om 00.00 vuurwerk op het grote tv scherm (ivm brandgevaar) en een ontzettend lang en luid signaal van de scheepstoeter.
OP onze kamer genoten we van de champagne en de aardbeien (een goed en smakelijk alternatief voor de oliebollen.