20-01-2019 huis aan huis vaccinatie, ontvangst MIT

Hier had ik me echt op verheugd, huis aan huis druppelen. Zoals we inmiddels al gewend waren, startten we weer veel te laat. We zaten in team B (natuurlijk het beste team). En het was voor de begeleidende Rotarians niet echt duidelijk waar we precies moesten zijn. Er werd gestopt om weer te gaan overleggen, de stop werd door een aantal gebruikt om even wat bananen voor de groep te kopen, voor het geval dat de lunch weer eens uit zou lopen. We stopten zomaar langs een grote doorgaande straat en vandaar liepen we de steegjes in. Twee lokale dames stonden klaar met vaccins en de administratie, zij hadden precies in beeld waar er nog gedruppeld moest worden. In eerste instantie stuitten we op een huwelijksritueel (het is hier nu bij uitstek een gunstige tijd om te gaan trouwen) en daarna gingen we via allerlei kleine zandweggetje naar de huizen, soms gingen we zelfs door de huizen. Er bleken nog maar heel weinig kindjes gedruppeld te moeten worden, vooral baby’tjes. Op een gegeven moment bleek dat we waarschijnlijk niet voldoende vaccin bij ons hadden, maar toch net voldoende om iedereen die kwam te druppelen. Toen we op deze plaats klaar waren, dachten we dat we naar een andere locatie zouden gaan. Maar het volgende programmapunt bleek een bezoek aan een koperfabriek van 1 van de Rotarians te zijn. Na een korte lunch werden we met applaus ontvangen op MIT (de technische universiteit van Moradabad), hier kregen we een spetterend programma van zang en dans aangeboden, we werden zelfs uitgenodigd om een soort stokkendans met ze mee te doen. Later hoorden we dat de studenten die het programma hadden verzorgd, speciaal voor ons van vakantie terug gekomen waren. We kregen allemaal een award of honour en na een lichte lunch hadden we even vrije tijd voordat we met zijn allen naar de markt zouden gaan. Deze keer eerst met de bus en het laatste stuk met tuk-tuks. De begeleidende Rotarians vonden het maar niets dat we steeds in de winkeltjes wilden kijken, ze waren er druk mee om ons steeds bij elkaar e houden. Er liepen ook zoveel mensen en tussendoor overal toeterende auto’s en brommers. Op weg naar een restaurantje waar we zouden gaan eten, zagen we voor een hotel muzikanten van een bruiloft staan. Ze speelden extra voor ons en er werd direct een dansje ingezet, met als gevolg dt we door de vader van de bruid werden uitgenodigd om op de bruiloft mee te eten. De bruiloft was volledig vegan, dus ook geen drank. Er werd besloten om op de bovenverdieping een drankje te nemen en daarna op de bruiloft te gaan eten. Ook hier was er weer een lopend / staand buffet met heerlijk eten. Voldaan gingen we daarna terug naar het hotel, want morgen hebben we een lange reisdag.