29-01-2020 Lonavalla

Vandaag was de trip gepland naar Lonavalla. Omdat Poonam nog niet in staat was om te reizen, waren vier vriendinnen van haar ( Yoti, Chanti, Sjoba en Nena) opgetrommeld om mij te gaan vergezellen naar deze mooie plaats in de heuvel buiten Bombay. Ik stond op tijd klaar, maar de dames waren eerst nog druk met de werkzaamheden in hun huis. We moesten eerst iedereen thuis ophalen. Poonam had afgesproken dat ik bij haar schoonzus even binnen zou komen, 5 minuten, maar wel wat drinken en iets eten en natuurlijk had ze een cadeautje. Om 11.30 waren we eindelijk onderweg naar onze bestemming in de bergen. De dames hadden van alles met elkaar te bespreken. en waren voortdurend met elkaar in discussie in half Hindi en half Engels. Ze hadden veel plezier met elkaar en met mij. Het was ongeveer 2 uur rijden. Eerst zaten we vreselijk vast in het verkeer, maar later werd het beter. Tot mijn verbazing bestond er naast Mumbai ook een New Mumbai , ze zijn alleen gescheiden door de Creek (de uitgang naar de zee). Poonam had van alles meegegeven voor onderweg, want we zouden eens honger kunnen krijgen. Maar natuurlijke hadden de dames ook van alles meegenomen. Honger krijg je hier echt als je hun gast bent. Poonam hield vanuit haar huis voortdurend contact met ons, dus we maakten er een geintje van: “headquarters is calling”. Het laatste stuk ging prachtig door de bergen. Het was de bedoeling dat we bij Dukes retraite zouden gaan lunchen en de chauffeur had het adres ingevoerd in google maps, maar de dame wisten de weg beter en bemoeiden zich voortdurend met de route. Dukes retraite was een prachtig resort, met een fantastisch uitzicht op de bergen. Hier begon de discussie over op het panoramadeck eten of in het restaurant, buffet of a la carte. Uiteindelijk gaf het uitzicht van de tafel de doorslag. We genoten van allerlei gerechten van het buffet. Na de maaltijd gingen we de stad in omdat we de plaatselijk Chikki (zoetigheid) mee moesten nemen, ook hier wel discussie bij welke winkel je de beste kwaliteit kon kopen. De verkoper raakte helemaal van slag van alle bestellingen en hoe deze allemaal ingepakt moesten worden. Beladen met zakken voor zoetigheid begonnen we aan de terugreis. Het verkeer was veel rustiger. Ook nu moesten we iedereen weer afzetten en bij de zus van Vishu moest ik even 5 minuten tijd maken om binnen te komen. Iedereen vindt het heel belangrijk om je in hun huis te begroeten, een gast wordt hier in India behandeld als een god. Nadat Vishu en Poonam de enthousiaste verhalen hadden aangehoord, was het weer tijd om te eten. Na het eten hadden we nog een gezellige nazit in onze vrouwen bar. Weer een fantastische dag. Zo fijn dat deze dames zomaar met een wildvreemde een hele dag op stap wilden gaan.