Otavalo

Vanmorgen om 09.00 arriveerde weer dezelfde chauffeur die me van het vliegveld had gehaald, maar nu om me naar Otavalo te brengen. Otavalo ligt ongeveer 2 uur rijden van Quito. Hier wordt nog veel de traditionele kleding gedragen. Verder bevind zich in de stad op Plaza de Ponchos een grote markt met allerlei traditioneel handwerk (sjaals, kleding, sierraden enz.).

De weg naartoe was, nadat we eindelijk Quito uitwaren, prachtig met mooie uitzichten op de bergen, waar we ook midden door heen reden. De conversatie met de chauffeur lukte inmiddels veel beter, zeker nadat bleek dat in de auto internet was en we Google translate als nuttige hulplijn in konden zetten.

Onderweg stopten we in Cayamba bij een kleurrijke winkel waar ik uitleg kreeg (in het Spaans op mijn verzoek en ik kon het volgen) over het maken van de traditionele bizcochos (een soort beschuit), die gebakken werd in een traditionele houtoven en gegeten werd met dulce de lecha (een soort bebogeen, voor mij een smaak die me terug deed denken aan mijn jeugd) en quecho hoja (verse kaas van koeienmelk verpakt in groen blad). Een verrassende combinatie van zoet met hartig, erg lekker.

In deze regio worden rozen verbouwd die over de hele wereld worden geëxporteerd.

Het hotel in Otavalo was fantastisch, met een prachtige binnentuin, vol bloemen en een hele mooie kamer.

Otavalo is een gezellige kleine stad, waar je veilig als toerist rond kunt lopen. Gewapend met de kaart van de stad ging ik op ontdekkingstocht.

Het was behoorlijk warm en het was het beste om in de schaduw te lopen.

Op het eerste grote plein, liep ik de geopende kerk (Senor de Las Augustias) binnen, waar opdat moment net een begrafenis ceremonie afliep, iedereen was in traditionele kleding. De vrouwen met een zwarte of witte omslagdoek en de mannen

met een zwarte poncho en een zwarte hoed.

De overleden meneer speelde gitaar en maakte traditionele muziek, daar om reed voor de begrafenis auto een busje van waaruit artiesten prachtige live muziek speelden.

Daarna ging ik op zoek naar de Plaza de Ponchas, de plattegrond van stad was symmetrisch en bestond uit allerlei blokken. Dus als je weg vroeg was het antwoord: na 2 blokken links of rechts.

Het was wat zoeken, maar uiteindelijk vond ik de markt. Alles heel kleurrijk, maar ik kon niet zoveel vinden om mee te nemen, uiteindelijk werden het 3 boeken leggers en een buideltje voor mijn dollarmuntjes.

Toen moest ik weer terug naar het hotel en k dacht dat ik het juiste aantal blokken had gelopen, maar ik herkende geen winkeltjes of ander oriëntatiepunten. Uiteindelijk naar wat dolen kwam ik bij een herkenningspunt; een straat vol met fruit, waar ik in eerste instantie foto's had gemaakt. Het hotel lag hier om de hoek.