26-12-2013 Petra - Wadi Rum

Toen we gisteren ons bed zagen, vielen we als een blok in slaap. Vanmorgen waren we stijf en kwamen wat moeilijk op gang na onze barre tocht van gisteren.
Vandaag was het bewolkt, maar veel minder koud en winderig. We hadden dus geluk gehad met de prachtige strak blauwe luchten boven Petra.
Eerst was het tijd om weer een verslag en foto’s op internet te zetten. Dat viel niet mee omdat de verbinding steeds wegviel op mijn laptop uiteindelijk was er een vriendelijke Jordaanse meneer die mij hielp en mij zijn computer aanbood om via een USB-stick alles op internet te zetten. Hij bleef er rustig bij zitten om mij te helpen, zijn laptop had namelijk zoveel tekens op de toetsen (oaarabisch) en de ingevulde tekst verscheen steeds van rechts naar links. Ondertussen hadden we een genoeglijk gesprek waarin bleek dat hij de manager van het hotel was, hij hoopte dat we niet opgehaald zouden worden zodat we nog een dag zijn gast konden zijn.
We liepen nog even door de stad met souvenirshopjes. Ze verkopen hier allemaal hetzelfde:
sjaals, omslagdoeken, sieraden, flesjes gevuld met zandkunst en kamelen in alle soorten en mate (vooral in blingbling uitvoering).
Nog even langs de ATM machine in het Movenpick hotel, waar ook nog even van een lekkere cappuccino genoten.
Toen wij terug waren in het hotel had Muhammed zich inmiddels al gemeld.
Via een aantal mooie uitzichtpunten gingen we opnieuw via de King way, nu richting Wadi Rum.
De weg slingerde mooi door het landschap onderweg stonden waarschuwingsborden voor kamelen en die stonden er niet voor niets zomaar vanuit het niets steken kamelen de grote weg over.
Onderweg was er een snelle stop voor een gerestaureerde trein uit de tijd van Laurence of Arabia,
met acteurs helemaal in stijl verkleed.
Wadi Rum lag midden in de woestijn en we gingen naar Halliwi camp om als bedoeïenen te eten en in een tent te gaan slapen.
Eerst crosten we met een jeep door de woestijn langs allerlei vaste stopplaatsen, er werd hard gereden voor het hoogtepunt: de ondergaande zon in de woestijn.
Het eten was in grote ketels in het zand bereid, maar het was van dusdanig kwaliteit dat we besloten met onmiddellijk ingang vegetariër te worden,
Het was ontzettend koud, maar er was een kampvuur zodat we in elk geval aan de voorkant warm werden.
Er werd gedanst op Arabische muziek, maar vooral de locals vonden dit leuk.
Dik aangekleed (minstens 3 lagen) gingen we slapen in ons primitieve onderkomen.