25-12-2018 Muscat (Oman)

Elke dag weer die mooie zonsopgangen, geweldig.
Voor het sultanaat van Oman hoefden we geen visum aan te vragen, want we kregen via het schip een 1 daags visum.
Als je van boord gaat wordt je boordkaart gescanned en wordt gecontroleerd of je nog op de eerder genomen je foto lijkt.
Nu moesten al die mensen weer van boord en verspreid over allerlei reisbussen vertrok de massa Muscat in.
Wij gingen met de hop-on hop-off bus, die gewoon een extra halte bij de boot had. We besloten eerst de hele ronde met de bus mee te rijden, zodat we alvast een eerste indruk van Muscat kregen en konden beslissen waar de volgende ronde uit wilden stappen. Er was free wifi aan boord, dus eerst even snel contact maken met het world wide web en snel wat foto's naar de de thuisfront app versturen.
Na de eerste ronde moesten we eerst geld pinnen (de munteenheid is Rial 1 Rial is ongeveer €2,30), het waren prachtige biljetten.
Nu we geld hadden konden we de oude souk in, ook hier weer sjaals, kruiden en souvenirs. Al dolend kwamen we in een gedeelte van de souk waar de locale vrouwen hun zwarte burka's kopen. Ook deze zijn aan mode onderhevig, ze blijven zwart maar met prachtige decoraties en versieringen in zwart maar ook zilver en goud). Hier waren ook de prachtige kantjes en rijk versierde bandjes te koop waar ze hun kleding mee verfraaien.
Na een cappuccino en een mango shake (met baklava) waren we klaar voor de 2e ronde. Ook nu stapten we maar 1 keer uit, het gezicht op de andere havens, het Al Alam paleis en de fort konden we vanuit de bus maken, voor het uitzicht op ons schip en de reuze wierook brander moesten we uitstappen.
Na een nieuwe cappuccino en voor mij een sweet lassi en een sanitaire stop werd het tijd om de overblijvende rials uit te geven. Het leek ons een leuk idee om wat van die mooie kantjes en bandjes mee te nemen (gewoon voor de heb, we hadden nog geen idee wat we er wilden gaan doen), maar helaas alleen de toeristische winkeltje waren nog open, de locals hadden hielden siesta en waren pas na 16.00 weer open, maar dan moesten we alweer aan boord van het schip zijn. Gelukkig hadden we de foto's nog !!! Dus toch maar een sjaal en wat souvenirtjes gekocht.
Om 15.55 stonden we voor de bus te wachten om naar het schip te gaan
(op het haventerrein mag je niet vrij rond lopen).
De conducteur maakten ons een beetje ongerust, hij dacht dat wij om 16.00 aan boord moesten zijn, we dachten 16.30. Nadat hij even getelefoneerd had bleek het 16.15 zijn. Gelukkig anders hadden we bij na onze eerste uitstapje nog bijna de boot gemist.
Omdat de volgende bus nogal op zich liet wachten trommelde hij een extra bus op die alleen voor ons tweetjes even naar de boot reed. Wat een service!!
Aan boord gekomen nam Zwany koffie met gebak, maar ik ging voor een heerlijke punt stuk vers gebakken pizza (vanaf 11.30 to 24.00 altijd vers bereid, een Italiaans schip heeft ook zijn voordelen).
Na zo'n enerverende dag hadden we geen zin in omkleden voor het diner en namen we in "de snackbar"(ook open van 12.30 tot 24.00) een bakje vers gebakken frietje met een hotdog. Heerlijk een keer fast food.