28-12-2018 New Mangalore (India)

Heel veel gasten aan boord hadden die niet op tijd hun visa voor India aangevraagd en het bleek dat dit tijdens de reis ook niet meer te regelen
viel. Ze mochten in India dus niet van boord.
Vandaag gingen we voor het eerst gebruik maken van de excursie service van de MSC. We kozen voor een volle dag tour (8 uur) en we zouden die dag hier een aantal tempels en een plantage gaan bezoeken.
Aangelegd in New Mangalore werden we door dansers en trommelaars in traditionele Indiase kleding begroet. En we werden verder verwelkomt met een tikka (stip/ druppel op het voorhoofd in vermiljoen rood, voor bescherming)en een klein strengetje jasmijn.
Tot mijn verbazing waren we zo door de douane, terwijl we alleen maar een zwart kopie van ons e-visum meegekregen hadden van de boot. (Wel wat anders als de 2,5 uur wachten in februari dit jaar op het vliegveld van Mumbai.
Er stonden een heleboel bussen te wachten, want de meeste mensen wilden na 2 dagen wel weer even van boord. Voorzien van een grote sticker met het nummer van de bus gingen we op zoek naar onze bus. Het was niet echt een luxe reisbus, meer een oude schoolbus.
We hadden ons niet gerealiseerd dat ze in India links rijden, dus we probeerden eerst aan de verkeerde kant van de bus in te stappen.
We hadden voor een Duitstalige gids gekozen, omdat Zwany Duits beter verstaat dan Engels. Deze meneer bleek geen succes, hij verteld volop over zijn familie, maar verder gaf hij weinig en niet accurate informatie
over de tempels en de omgeving.
Voor de 1e Jain tempel moesten we 137 trappen omhoog klauteren en boven aangekomen was het eigenlijk niet de inspanning waard. Het was een erg basic tempel, met 1 groot beeld en een aantal kleine beeldjes, allemaal duidelijk mannen.
Het bleek dat alle bussen vanuit de MSC hier de trip begonnen, niet echt slim georganiseerd.
Na een korte rit parkeerden na veel hectiek (met name veel lawaai en veel arm gebaren) bij de Jain tempel met de 1000 pilaren, deze was veel mooier maar om foto's te mogen maken moest je extra betalen (zo mooi was het nou ook weer niet).
Daarna kregen we een rondleiding op een plantage, waar allerlei inheemse bomen, planten en kruiden groeiden. Na de informatie was het tijd voor een Indian lunchbuffet. We zaten op witte stoel (met grote rode strikken aan de achterkant) heerlijk in de schaduw van een koud colaatje en traditioneel voedsel te genieten.
We vervolgden onze reis naar de Sri Krishna Matha tempel in Udupi, een van de heiligste plekken in Zuid India. We moesten hiervoor een uur rijden en na zo'n uitgebreide lunch hadden de meesten moeite om de ogen open te houden, er was onderweg ook niet zoveel bijzonders te zien en de gids vertelde ook nu weer niets.
Bij de tempel aangekomen was het zo druk en was ons reisschema zo krap dat er jammer genoeg maar heel weinig tijd was dit kleurrijke tempelcomplex te bezoeken. Ook hier weer minimale info over de bezienswaardigheid.
Onderweg terug meende de hulpgids voor ons te moeten gaan zingen, gelukkig had hij een goede stem en zong hij Engelse songs.
Heftig teleurgesteld over de trip kwamen we weer terug aan boord, waar we direct besloten om geen verder excursies met MSC te gaan maken.