17-01-2020 Dubai – Delhi – Moradabad

Geheel tegen de verwachtingen waren we zo door de veiligheid controle met de hele groep. Na wat zoeken ontdekten we dat met een bus naar een andere terminal moesten. Tot onze verbazing werd de groep gesplitst en in verschillende bussen gezet. Het bleek dat de ene helft met FlyDubai en andere helft met Emirates door vloog. Beide vliegtuigen vertrokken op dezelfde tijd en landden ook op dezelfde tijd in Delhi. Ik vloog met FlyDubai, de prijsvechter. Onze bus reed wel een kwartier over het vliegveld voor we uiteindelijk bij de vertrekterminal kwamen. Hier mochten we, na weer een veiligheidscontrole, naar binnen. Hier geen luxe winkeltjes, wel allemaal foodcorners. Het was wel een afknapper om na Emirates met FlyDubai te vliegen: hele krappe stoelen (ik zat op de stoel aan het raam en op de middelste stoel zat een, direct slapende, dikke meneer wijdbeens) en er was vrijwel geen service aan boord. Rond 09.00 waren we in Delhi. Hier vertelden de mensen uit het andere vliegtuig dat ze heerlijk een paar uur op het vliegveld in luxe ligstoelen hadden geslapen en dat ze verrukkelijk hadden gegeten, de mazzelaars. Zowel het visum, als ook de bagage was zo geregeld. We zouden worden opgewacht door een Rotarian met 2 busjes, en het duurde eventjes voordat we die gevonden hadden. We werden op Indiase wijze begroet met een guirlande in rood/oranje/wit.
Nadat alle bagage in de bus zat, gingen we eerst naar het St. Stephens Hospital. Een heel groot ziekenhuis. Het was er allemaal wat ouder, maar alles was schoon en goed georganiseerd. Hier ontmoetten we een Amerikaans, een Belgisch/Luxemburgse en een Italiaans team. Een bevlogen chirurg verteld zijn verhaal over de behandeling van patiënten met restklachten na polio. Na een lunch kregen we een rondleiding door het ziekenhuis, speciaal de polio ward. Ook bezochten we de fysiotherapie en de instrumentmakerij, allemaal heel modern en de technieken redelijk up-to-dat. En verder waren we getuigen van een hectisch inloop spreekuur voor kinderen met klompvoetjes, deze werden allemaal snel en efficiënt door de orthopeed onderzocht en daarna werden ze door de gipsmeester in een gipscorrectie gezet, allemaal in 1 kamer. Eigenlijk waren we met veel te veel mensen om even goed te kunnen kijken. We mochten overal foto’s maken en de patiënten vonden het leuk om gefotografeerd te worden. Daarna hadden we nog een reis van 4 uur voor de boeg naar Moradabad, waar we 4 dagen zouden blijven. In Moradabad aangekomen, bleken we in een prachtig luxe hotel te zitten.
Na een heerlijk douche en een fantastische Indiase maaltijd was het heerlijk om in een normaal bed te kunnen slapen.