Sembalun

Zaterdag Sembalun 27 juli 2024

zonsopgang, aardbeien plukken, zonsondergang

Allereerst iedereen die mijn blog leest en die heeft laten weten dat hij of zij met me meereist, bedankt voor alle reacties: hartverwarmend.

Deze blog heeft even geduurd. Het was zo ontzettend mooi in Sembalun en de omgeving was zo fotogeniek, dat het even geduurd heeft voordat ik een selectie uit al de foto’s kon maken.

06.00 zaten we op de scooter om naar een groot uitzichtpunt te gaan voor de zonsopgang. Eerst lag de bewolking nog laag in het dal, maar langzamerhand werd het lichter en kwamen de kleuren van de velden tevoorschijn, minstens 99 tinten groen. Heel magisch.

Fitri wil overal over de velden lopen en vraagt overal of dat goed is. Zo krijg je wel de mooiste plaatjes.

Rond 08.30 waren terug bij onze cabins en kregen we een Lomboks ontbijt: nasi goreng met gebakken ei en zelfgemaakte verse kroepoek.

Het volgende doel na een “koude” douche was aardbeien plukken. Je kunt hier zelf je aardbeien plukken, je betaald voor een emmertje en dan maar plukken. Het ware heerlijke zoete aardbeien en we snoepten er volop van. Ik had niet helemaal begrepen dat we alle geplukte aardbeien op moesten eten. Met mijn aardbeienpluk ervaring van vroeger thuis had ik het hele het emmertje zo vol, veel teveel om op te eten. De extra aardbeien werden gewogen en we namen ze mee. We dronken koffie met uitzicht op de aardbeienvelden. Bij de cabins aangekomen was de mevr. bezig om op een houtvuur Sembulan koffie te maken (eerst worden rijst, gember en kruiden in een droge ijzeren pan geroosterd, daarna worden de koffiebonen apart geroosterd, vervolgens wordt alles samen gemalen). Natuurlijk was er nu ook koffie, maar de verse koffie was nog niet helemaal klaar, die moest thuis nog gemalen worden. Morgen zouden ze me deze het laten proeven.

Hier doen ze overal suiker in en alles is manis (zoet) en ik moet dan ook altijd nadrukkelijk vragen kapi of jus buah tanpa gula (koffie of vers vruchtensap zonder suiker).

We deelden onze aardbeien met de familie en ze vertelden dat als we aardbeien mee hadden willen nemen dat we dan eigenlijk groenere aardbeien hadden moeten plukken. Het leek een goed plan om dan de aardbeien maar bij de familie achter te laten, zodat zij er nog verder van konden genieten. Daarna terug naar de cabins voor een middagdutje.

Rond 15.30 vertrokken we voor de zonsondergang. Het werd een spannende tocht over een, zoals ze hier zeggen een bumpy road. De weg was niet alleen bumpy, maar ook heel smal, met hier en daar grote plassen water. Ook hier gingen we de velden op. Het was al de hele dag bewolkt, dus de zonsondergang werd niet spectaculair. Het avondlicht kleurde de velden wel mooi.

Morgen wil Fitri verse groentes kopen om mee te nemen naar Mataram, maar eerst gaan we voor een mooie zonsopgang.