Maandag 12-02-2018 Jaisalmer, dessert camp

Vanmorgen 08.30 weer onderweg (met een nieuwe gids) eerst naar het meer van Jaisalmer, een al eeuwen geleden aangelegd meer. Het lag er prachtig in het zachte zonlicht. Jaisalmer wordt ook wel de gouden stad genoemd. De hele stad is wereld erfgoed, dus geen auto’s, tuk-tuks of brommers, alleen het geluid van de mensen. In dit fort wordt nog gewoon geleefd, overal wonen mensen en in een gedeelte van zijn allerlei werkplaatsen waar handwerkslieden en kunstenaars de mooiste dingen maken bijv. zilver filigraan werk. Overal zitten mensen muziek te maken. Een verademing na al die hectische en drukke steden. De gids vertelde allerlei interessante feiten, terwijl we rustig door de straatjes slenterden. Overal prachtig gedecoreerde gebouwen, de een nog mooier dan de andere, maar ook prachtige mensen in mooie kleuren gekleed helemaal passend bij de omgeving. Hij kende allerlei authentieke winkeltjes, waar je echt originele en mooie spullen kon kopen. We dronken een kopje masala thee op een dakterras met uitzicht over de stad. Als lunch aten we streetfood, de gids wist waar je dit veilig kon eten. Heerlijk die smaken van vers beried voedsel, met een variatie aan Indiase kruiden. Aan het eind van de middag nam ik afscheid van deze aardige gids en bracht de chauffeur met naar de volgende bestemming het dessert camp. Ik had hier veel van verwacht, de tent was uitstekend, maar het camp lag niet echt midden in de duinen. Rond 15.00 vertrokken de mensen uit het camp per kameel naar de zonsondergang, het leek met beter dit niet meer te doen dus ik ging op jeep safari. Het leek me zinnig om bij de chauffeur in de cabine te gaan zitten. Het bleek een goede beslissing, niet alleen voor het stof, maar ook omdat hij links en recht hobbelend door de diepe sporen reed. Om bovenop de zandheuvel te komen moest hij flink vaart maken en bovenop zag je vaak niet waar je verder moest en stond je even zwevend boven op de heuvel. Uiteindelijk vonden we en plekje voor de zonsondergang, zonder jeeps en met maar een klein groepje mensen en de bijbehorende kamelen. De ondergaande zon kleurt het zand helemaal rood.
Aansluitend was er een folkloristische show met muziek en dans. Dit werd afgesloten met een buffet. Ze lieten niet alle mensen samen naar het buffet gaan, maar in 3 verschillende groepen. Uiteindelijk zat ik helemaal alleen in een immense eetzaal in mijn uppie te eten, dan wordt je even heel vervelend met de neus op de feiten gedrukt dat je alleen reist, een hele onprettige ervaring en daarbij was het eten van een hele matige kwaliteit. Gelukkig bleef in hier maar 1 nacht.