Van Quito via Zumpahua en Quilotoa naar Cotopaxi

Het was een kort nachtje, maar ik ben klaar voor nieuwe avonturen.

Ondanks dat de Anouk van Adore Travel was gewaarschuwd voor het Ecuadoraanse kwartiertje was ook de nieuwe chauffeur weer prima op tijd.

We gingen nu met een klein toeristenbusje. De chauffeur sprak redelijk Engels en wilde dit graag oefenen, dus we spraken af in de bus Spaans (ik wil namelijk ook graag oefenen) en buiten de bus Engels. Hij begon met een ingewikkeld verhaal over slecht zicht in Cotopaxi en in Quilotoa was goed zicht volgens zijn vriend, Quiltoa stond eigenlijk voor morgen op het programma, hij stelde voor om het programma om te gooien. Ik vond alles best, hij wist vast was de beste optie was. Van Quito gingen we eerst weer helemaal dor de bergen naar Zumpahua, waar de lokale weekmarkt was. De vrouwen dragen hier prachtige sjaals en de mannen ponchos (meestal gestreept) en ze dragen allemaal een hoed. De markt was heel kleurrijk. Vervolgens gingen naar het kratermeer van Quilota , het is vandaag zaterdag dus ook de lokale mensen gaan erop uit. Quilotoa is een beetje het Volendam van Ecuador, heel toeristisch en heel druk. We maakten een wandeling om het kratermeer goed te kunnen zien. Ook hier weer een prachtig meer met veel bloemen en hadden Alpaga's liggen (voor de foto). Het mooiste en verrassendste was het bezoek aan de galaria aan het eind van het dorp, dit was een galerie van Julio en man die hier opgegroeid was, geen enkele opleiding had gehad maar zichzelf het schilderen (op een naïeve manier op schapenvellen) had aangeleerd. Hij schilderde van dagelijkse taferelen, maar ook over de geschiedenis en alle overleveringen. Heel indrukwekkend. Hij geeft les aan heel veel lokale mensen zodat de manier van schilderen blijft bestaan. Ik kocht een boek met zijn levensgeschiedenis geïllustreerd met zijn prachtige tekeningen. Toen ik vroeg of ik een gesigneerd boek mocht, bleek dat hij helemaal niet kon schrijven en zijn handtekening bestond dan ook uit nagetekende hoofdletters.

Daarna vertrokken we naar Cotopaxi, je gaat hier niet zomaar van A naar B, we waren eerst ongeveer 2 uur de bergen in gegaan voor het kratermeer en moesten eerst terug en daarna via een andere weg weer helemaal door de bergen naar Cotopaxi. Het bleek dat ik helemaal bovenin de bergen ging overnachten. Met veel moeite brachten we de koffer omhoog naar de receptie van het hotel, bleek dat ik echt helemaal onderaan de parkeerplaats in een cabana sliep. Een prachtige kamer met uitzicht op de Cotopaxi. Om te gaan eten moest ik weer helemaal omhoog naar het hotel. De Cotopaxi (een actieve vulkaan met een indrukwekkende gletsjer) liet van zijn goede kant zien en kleurde bij zonsondergang prachtig en was even helemaal helder. Het was hier redelijk koud en toen ik in mijn kamer aankwam hadden ze voor mijn een houtkacheltje aangestoken, heerlijk warm. Vandaag weer veel gezien en beleefd.