24-02 fysio in- en opruimen, veldwerk
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
01 Maart 2025 | India, Vizianagaram
Maandag 24-02-2025 in- en opruimen fysio, controle protheses en spalken is echt veldwerk
Vanmorgen zouden we protheses en spalken gaan controleren in de outreach, maar er was geen chauffeur beschikbaar.
We gingen dus maar verder met het in- en opruimen van de fysio.
Verder moest er besproken worden welke spullen we daadwerkelijk wilden houden en welke spullen er per koerier teruggestuurd zouden worden.
Alle kleden werden i.v.m. de hygiene verwijderd en er kwam een hoop zand onder vandaan.
De 4 oude fietsen werden echt weggebracht naar een oud ijzerhandelaar en niet in 1 van de vele opslagen op de Campus opgeslagen.
Wat een verandering, zoveel ruimte en zo veel schoner.
Ondertussen waren Rambu en Santo verder bezig om 1 voor 1 de lampenkappen van de schemerlampen van het guesthouse te vervangen. Dit is hier niet simpel even een ringetje losdraaien en de nieuwe kap erop, er was allerlei kunst en vliegwerk nodig om de nieuwe kappen stevig en recht op de onderkant (poten) bevestigd te krijgen.
De ochtend werd dus door iedereen toch zinvol ingevuld.
Na de lunch vertrokken we voor de controles. Weer door de kleurrijke, prachtige omgeving, met nu door het late vertrek gouden licht voor de foto’s.
De eerste man die we bezochten, liep fantastisch goed met zijn prothese. Hij gebruikte deze heel veel, hij had zelfs de nagels van de prothese een kleurtje gegeven (super acceptatie). Iedereen schoot in de lach omdat we koude mango nectar aangeboden kregen, terwijl iedereen wist dat ik dat helemaal niet lekker vond, omdat het mier en mierzoet is, maar ik dronk het dapper op. Rambu maakte keurig zoals we afgesproken hadden aantekeningen over de bevindingen, de acties en de aandachtpunten van deze controle.
De volgende controle was bij een jongeman die zijn prothese voorzien van schoen en 1 pijp van zijn spijkerbroek alvast klaar had staan, hij kwam ons hinkend tegemoet, zich excuserend dat hij de hele ochtend samen met zijn vader bezig was geweest met de verbouw van hun huis. Hij trok snel de prothese aan en liet zien dat hij een voorbeeld was van prefecte revalidatie met een prima prothese.
Hij had net als veel van de andere “klanten” nog een tweede, nieuwere prothese en hij wisselde het dragen per week af. Op de man af gevraagd bekende hij dat de nieuwe prothese comfortabeler was, maar hij wilde deze een beetje sparen, omdat hij niet wist of en wanneer hij aan de beurt zou zijnvoor de volgende / vervangende prothese.
Toen volgde het echte “fieldwork”. We waren onderweg naar de volgende controle toen de ambulance ineens stopte, onze “klant” liep met zijn koeien langs de weg. De koeien werden het veld in gestuurd en daar kon de controle van de prothese plaatsvinden, echt veldwerk dus.
De protheses worden hier vaak zo intensief gebruikt dat er veel slijtage is aan de voeten is en ook geeft de verbinding van de voet aan de prothese nogal eens problemen, iets om over na te denken.
Als laatste gingen we de nachtspalken controleren van een kindje dat regelmatig op de fysio van de Campus komt. Deze mensen wonen op een geweldige mooie plek. En de 4 generaties die in het huis wonen zorgen samen, altijd breeduit lachend, voor dit ernstig aangedane kindje. Super om te zien hoe dit hier functioneert, kunnen we in Nederland nog wat van leren.
Na aanleiding van dit kindje besloten we om de komende workshop te gaan bespreken of en welke spalken zinvol zouden kunnen zijn.
De huidige pasten in elk geval niet meer, ze waren door het afnemen van de spieren te ruim geworden. We namen ze mee terug naar de Campus om te voorkomen, dat deze nu slecht passende nachtspalken, toch nog gebruikt zouden kunnen worden.
We kregen hier verse kokosnootmelk aangeboden van kokosnoten die vers uit de boom werden gehaald.
Wat weer een hoop verschillende indrukken vol prachtige, kleurrijke mensen, zorgzame verzorgers
en ervaren dat een goed passende prothese het verschil maakten om de cliënten goed te kunnen laten functioneren, zelfstandig en onafhankelijk van hulp kunnen zijn in het dagelijkse leven.
Vanavond weer in de kakafonie en hitte van de grote eetzaal gegeten.
Alles verloopt daar zo gestructureerd:
·handen wassen voor het eten,
·geduldig wachten tot de mama je eten gebracht heeft,
·als de maaltijd gesponsord werd, applaudisseren en in koor “thank you ”zeggen,
·samen bidden
·eten
·en als je nog meer wilt ga je zelf of je mamma nog iets halen
·handen en gezichten wassen na het eten,
·waarna de mama’s afruimen en zelf gaan eten.
-
17 Maart 2025 - 22:28
Jan:
eindelijk weer eens tijd om goed bij te lezen in je verslagen. Boeiend om weer aan te sluiten en je te realiseren wat een gigantisch verschil er is met hoe het in West Europa georganiseerd is. Je foto's spreken daar ook boekdelen over.. prachtige illustraties bij je verhaal !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
