we zijn bij de 1e client, kom er maar uit
10-03 controle, ondertussen op de Campus
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
16 Maart 2025 | India, Vizianagaram
Maandag 10-03-2025 controle outreach, ondertussen op de campus
Vanmorgen gingen we weer rond 09.30 a.m. onderweg met de ambulance naar de outreach. Deze keer moest ik achterin, omdat er 2 waren die last hadden van wagenziekte.
Bij onze eerste client, een jongeman, gingen we zijn spalken controleren. Hij was geboren met 2 klompvoetjes (bleek ook nog eens in de familie te zitten). De spalken waren door het vele en intensieve gebruik volledig versleten en bovendien waren ze inmiddels ook te klein. Als TEAM filosofeerden we erover hoe we de nieuwe spalken anders of functioneler konden maken, zodat hij misschien een beter looppatroon zou kunnen gaan ontwikkelen. Tussendoor vertelde vader ook nog even dat er in zijn rechterarm en -hand al jaren een verminderde functie was. De jongeman vertelde dat hij op school schreef met links en dat hij zich verder goed mee kon redden.
Omdat we met de spalken iets nieuws wilden uitproberen, spraken we af dat ze woensdagmorgen voor gipsafdrukken op de Campus zouden komen, zodat de spalken nog klaar zouden zijn voordat ik weer terugga naar Nederland. Wat vliegt de tijd, ik ben hier inmiddels al 5 weken en over 3 weken ga ik alweer terug naar Nederland. En er is nog zoveel te doen hier.
Onderweg naar de volgende clientjes, stonden we midden in de rimboe op een “verlaten” zandweg ineens stil, omdat een tractor die water uit het watertje aan het pompen was. Deze blokkeerde de hele weg en het duurde even voordat de tank gevuld was.
Bij de familie aangekomen waren ze helemaal verbaasd dat we met een nieuwe rollator en een vervangende walker aankwamen, zodat beide kinderen nu tegelijk zouden kunnen gaan lopen en spelen op het erf.
Gaudi de social worker had zaterdag bij de instructie op de workshop goed opgelet en legde de moeder haarfijn en gestructureerd alle functies en mogelijkheden van de rollator uit (zo trots op mijn TEAM, ze leren zo snel en ze passen het ook direct in de praktijk toe). Natuurlijk moest er wat gedronken worden en werden we daarbij overladen met allerlei (vooral hele zoete) snacks. Nadat er getekend was voor ontvangst werd er nog een statiefoto gemaakt voor de sponsor en konden we onderweg naar huis.
‘s Middags had ik met Suesh en Rambabu overleg over de nog het maken van de promotiefilm over de Campus aan de hand van het script van Anne, madam. Nu de camera gekocht was moesten we echt hieraan beginnen, ook dit moet klaar zijn voordat ik naar huis ga.
Ondertussen werd op de Campus niet stil gezeten:
·de mama’s waren weer druk in de weer in de tuin,
·het naaiatelier had een prachtig ADL-training boek gemaakt, nadat ik ze een voorbeeld had gegeven,
·de medicijnen voor de outreach waren geleverd en werden door Leela en de social workers uitgezocht en per mandala in een doos gestopt, zodat ze in de outreach aan de betreffende patiëntjes afgegeven konden worden.
Onderweg naar mijn appartement schoot ik nog wat leuke foto’s om te kunnen laten zien hoe ze hier met elkaar omgaan, voor elkaar zorgen en bevriend met elkaar zijn.
Als afsluiting was er een prachtige zonsondergang, wat weer een geweldige dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
