Zondag 14 augustus van Lumbini naar Chitwan

Gelukkig was het vannacht door de airco lekker koel op de kamer. Na het ontbijt gingen we op weg naarSauhara in het nationale park Chitwan. De wegen waren volgens de berichten goed en we zouden er 5 uur over gaan doen. Omdat we zo dicht bij de grens van India waren besloten de gids en de chauffeur ons het niemandsland tussen Nepal en India te laten zien, onvoorstelbaar hoe druk het daar was, het krioelde gewoon van de mensen. In de grensplaats was veel levendige en kleurrijke handel te zien. Onderweg veel variatie in het uitzicht: prachtige vergezichten, maar ook hele armoedige huizen (kleine hutjes waar soms wel 10 mensen in moesten leven). We waren er aan gewend dat overal op alle struiken de was te drogen hing, maar bij een grotere spplaats zagen we een grote was droogplaats naast de stoffige weg, hoe hier de was ooit schoon werd snapten we niet. We kwamen tegen 15.00 bij ons hotel aan, waar we verrast werden met een fantastische lunch met o.a. gebakken rijst. Tijdens het eten namen we afscheid van onze gids Kesar, hij droeg ons over aan de lokale gids Guypal. We kregen van hem het programma voor de volgende dagen. Het was een overvol programma met vroeg opstaan. Na de lunch (16.00) maakten we wandelend een sightseeing tour door het dorp. Wij waren niet de enigen, overal was het overvol met toeristen (vooral chinezen). Gezeten op een prachtig terras (samen met honderden andere) zagen we en prachtige zonsondergang. Na het weer uitstekend verzorgde diner bezochten we een culturele dansshow, deze was eigenlijk niet echt de moeit waard. Morgen vroeg op voor de canou tocht.