vrijdag 19-10-2012 Borubudur

Vandaag een drukke dag eerst een bezoek aan Borubudur een prachtig bewaarde boeddhistische tempel. Ook dit bleek weer behoorlijk ver te zijn, we besloten de taxi one way te regelen en verder wel ter plekke te kijken hoe we terug zouden komen.
De tempel is in 1812 is slechte conditie bedekt onder oerwoud ontdekt, in 1812 werd de door 200 man in 2 maanden tijd verder blootgelegd, daarna moesten de Kehu (plaatselijke bevolking) het hele complex verder schoonmaken. Van 1907 -1911 vond de eerste restauratie plaats. Borubudur werd uitgeroepen tot werelderfgoed, van 1973-1983 waren er grote restauraties door de Indonesische regering met ondersteuning van Unesco, zodat dat de tempel nu weer 1000 jaar mee kan.
Er waren verschillende ingangen (en toegangsprijzen) voor lokale bevolking en buitenlanders. Er stond thee, koffie en koud water klaar. Voordat we het tempelcomplex op mochten kregen we eerst allemaal een sarong om.
We moesten de tempel via de oost ingang binnen komen en daarna 3 x met de klok mee de tempel rondlopen (pradaksina ), als respect voor de tempel.
Verder hadden we gelezen dat de jongens de schouder van een boeddha en ik een hiel van een boeddha aan moesten raken, voor geluk in de toekomst.
Eerst werd door de heren met onze moderne communicatie middelen ( kompas op de I-Phone) gecontroleerd of de ingang echt wel in het oosten lag, het klopte precies, we konden de aangegeven ingang dus nemen.
Je moest wel in rondjes lopen anders kwam je niet op het hoogste gedeelte. Het was een indrukwekkend complex met allemaal aardewerken klokvormige tempeltjes, waarin in elke een boeddha zat. De klokvormige tempeltjes waren allemaal hetzelfde gemaakt, behalve de hoogte cirkel. Verder was de tempel gedecoreerd met allerlei vreemde figuren.
Het was even organiseren om de Boeddha op de juiste plek aan te kunnen raken, want je werd voortdurend door de security in de gaten gehouden, maar het lukte ons allemaal om een Boeddha op de juiste plek aan te raken.
Het was verschrikkelijk heet en we hadden geen droge draad meer op ons lijf. Na uitgebreid en scherp onderhandeld te hebben gingen we het complex af met 3 klokvormige tempeltjes met Boeddha, 1 olifant en 2 Boeddha’s. We hadden ze allemaal voor elkaar gekocht, want een Boeddha moet je krijgen en mag je niet voor je zelf kopen.
We gingen in een restaurantje afkoelen, iets drinken ens eten en overleggen hoe we naar onze volgende bestemming Prampanan zouden kunnen komen.