Jakarta - Lombok

Na een prima nachtrust en weer een heerlijke warme douche was ik rond 06.00 (Indonesische tijd) helemaal klaar om te gaan ontbijten. Wat een overvloed aan eten, vooral heel veel zoet, maar ook al volledige warme maaltijden als nasi, soepen, sushi enz. Een bruine boterham met kaas kun je hier niet vinden.

Rond 09.00 werd mijn bagage bij mijn kamer opgehaald en deze kreeg ik bij receptie keurig terug op een luchthaventrolley.

Het inchecken zou met een business ticket vlot moeten verlopen. Helaas was mijn bagage 5 kg te zwaar en daar zou ik een toeslag voor moeten gaan betalen. Na wat heen en weer gedoe en overleg en nadat ik had laten zien dat mijn bagage in Amsterdam eigenlijk al door gelabeld was naar Lombok, kon alles zonder bijbetalen mee.

Heerlijk zo’n business ticket, je wandelt zo door de controles heen. Zelfs bij de gate zijn er speciaal gereserveerde stoelen.

We moesten nog maar 2,5 uren vliegen, een peulenschilletje, maar de dames van de crew presteerden het toch om ons met allerlei zaken te verwennen en ons alle aandacht te geven.

Vanuit mijn raamplaats had ik een prachtig uitzicht op de eilanden onder ons. Als ik veel geld had zou ik nooit meer anders vliegen.

Zelfs de bagage werd door hun van de band gehaald.

Ik liep snel door naar de exit en ik hoopte dat Fitri daar stond te wachten, maar dat was niet zo. Ook werkte mijn telefoon nog niet zoals het moest, dus ik was even disconnected met de wereld. Iedereen wilde mij helpen en bellen voor mij, maar dat bleek niet nodig ineens stond Fitri toch voor mijn neus.

Het was nog een heel eind rijden naar Tamaram. Toen we aankwamen bij het gehuurde huis bleek deze helemaal niet klaar te zijn. Het bed moest nog in elkaar gezet en opgemaakt worden. Er was alleen een koude douche. De keuken was niet ingericht, maar het ergste: er was geen internet. Gelukkig had ik voorlopig alleen maar behoefte aan een bed en de slaapkamer had gelukkig wel airco. Onderweg hadden we wat noodzakelijke boodschapjes gedaan voor het ontbijt van de volgende ochtend.

We besloten nog om even ergens een satay te gaan eten (de eerste in het onderzoek naar de beste satay van Lombok) waarna we afscheid namen. Morgenvroeg gaan we kijken bij de moeder en kind speelgroep.