speel leer groep, Nick terug

Maandag 22 juli

Speel leer groep, Nick is terug, meeting met het hele team

De speelleergroep begint i.v.m. de school van de kinderen iets later, zodat ik ’s morgens iets meer tijd heb voor het schrijven van de blog het uitzoeken van de foto’s. Helaas kon ik vandaag eerst niets plaatsen op de blog door een update van waarbenjij.nu. Ze doen dat natuurlijk in Nederland in de nacht, maar dan vroeg in de ochtend.

De kinderen waren weer enthousiast om iets te gaan doen. Eerst werden even de kleurpotloodjes uitgezocht, sommige waren echt te kort om nog mee te kunnen kleuren. De concentratie werd volledig verbroken toen Nick ineens verscheen (hij was 4 maanden weggeweest voor veldonderzoek op Java voor zijn studie) en kinderen vlogen hem allemaal om hem te begroeten. Ze hadden hem echt gemist. We waren vandaag met een begeleidster minder, Issi was opgenomen in het ziekenhuis omdat de bevalling niet helemaal goed wilde verlopen en waarschijnlijk moet de baby met een keizersnede gehaald worden. Hier is de gezondheidzorg wat ingewikkelder dan in Nederland en mensen moeten hier ook vaak (met hun kleine inkomen) veel bijbetalen voor allerlei medische behandelingen en opnames. Dus was voor dit nieuw te vormen gezinnetje een fikse tegenvaller.

Inmiddels wordt er creatiever omgegaan met de middelen die er zijn, vandaag werden bloemen en bomen gemaakt met gelijmde slijpsel van de potloden.

Ík ging met Nick( nu achterop de scooter van Nick, met een behoorlijke zachte achterband) even bij een klein cafeetje (met uitzicht op de rijstvelden) van gedachten wisselen over hoe de vorige weken waren verlopen, wat het plan voor de verdere weken zou worden en wat me zoal opgevallen was terwijl ik aan allerlei activiteiten had deelgenomen.

Daarna hadden we een meeting met alle stafleden:

Nick, oprichter van de Stichting Haparan Barun

·Lia, director Village

·Edi, verantwoordelijk voor het ecobricks programma en de micro loans,

·Rifki verantwoordelijk samen met Edi en Lia voor de micro loans en de thuisbezoeken van de cliënten uit het handicaple programma

·Fitri betrokken als oproepkracht en begeleiding van de studenten uit Nederland en nu mijn buddy en vraagbaak over hoe alles in elkaar steekt in Indonesië.

Het was een hele lange, maar zinvolle meeting, met een heel open karakter.

Afsluitend ging ik met Fitri naar een prachtig restaurant om nog even wat te eten. Hier weer een saté, deze was typisch van Lombok (sterk gekruid gehakt om een stokje). Volgens Fitri moest ik deze geproefd hebben, deze wordt zeker niet mijn favoriete saté. Inmiddels begin ik al wel een beetje te wennen aan de scherpe smaken en sausen.