Port Villa - Brisbane - Melbourne
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
21 September 2024 | Australië, Melbourne
16-09-2024 Port Villa – Brisbane- Melbourne
Vandaag echt de laatste dag, we proberen niet te gaan huilen, daarvoor was de tijd veel te mooi.
Het tweede cruiseschip gespot. De laatste keer samen koffiedrinken op het overdekte terras en er is nog altijd iets om over te praten. Toen al mijn spullen op mijn bed uitgespreid lagen, dacht ik dat het nooit in mijn koffer zou gaan passen. Maar dat lukte zonder problemen, er waren inmiddels veel spullen uit de koffer gegaan, maar er kwam ook weer het nodige bij. En van Liz kreeg ik een roze gestippeld lint als herkenning aan de koffer, maar ook ter herinnering aan alle linten die we samen opgeruimd hadden.
Verder moest ik er goed over na denken wat ik onderweg nodig zou hebben, omdat ik 2x een nacht tussenstop heb. Ook het visum voor Australië en India moesten bereikbaar in de handbagage opgeborgen zijn.
Voordat we voor de laatste keer gingen lunchen bij Jills café, had Liz nog een aantal boodschappen:
·2 grote rollen stof kopen voor de hele familie (bij de supermarkt!) voor de eiland dresses voor het burgerlijk huwelijk,
·de stof afgeven voor haar en Maja’s jurk bij de naaister,
·bijpassend kant en lint kopen voor de jurken en weer afgeven bij de naaister
·de rest van de stof bij oma Jenny afgeven, zonder te lang te veel blijven hangen en kletsen, gelukkig was oma Jenny zelf niet aanwezig dus het afscheid nemen ging heel snel.
Onderweg naar Jills belde Liz alvast de bestelling door, dat was maar goed ook want het was er vreselijk druk door alle passagiers van het cruiseschip die kwamen voor goede koffie en een Amerikaanse hamburger. Deze keer voor mij geen salade maar een keertje spaghetti, want ik wist niet of ik bij Virgin tijdens de vlucht iets te eten kreeg.
Op naar het vliegveld en daar bij de incheckbalie begon de ellende, ik stond inderdaad niet op de lijst.
Er reste niets anders dan op het laatste moment een ticket te kopen, natuurlijk voor de hoofdprijs. Dat moest online gebeuren voordat het vliegtuig aankwam op Port Villa. Het liep helemaal mis, Liz had geen data tegoed meer en ik had mijn Vanuatu simkaart inmiddels aan Justus gegeven, zodat hij de overgebleven MB kon gebruiken. De online aankoop liep vast en de creditcards werden niet geaccepteerd. Gelukkig was er steeds iemand die het hoofd koel hield, de tweede poging met de creditkaart lukte het toch en terwijl ze de incheckbalie eigenlijk al wilden sluiten kon ik laten zien dat ik nu echt wel een ticket had. Het zweet droop me van het hoofd, maar ik kon vandaag toch naar Brisbane. Nog even wat laatste foto’s ter afscheid, waar nu eens met z’n vieren opstonden. Nadat ik Maja en Justus een knuffel had gegeven ging ik door de douane. Liz heeft een toegang tot de internationale vertrekhal en ze zat bij hun koffiecorner al met een koud wit wijntje op mij te wachten, daar was ik echt wel aan toe. Toen kwam het moment om afscheid te nemen, gelukkig zonder tranen en met de belofte om met elkaar in contact te blijven en snel een keer terug te komen.
Ik was de laatste die het vliegtuig binnen ging en liet stiekem toch even een traantje, wat een leuke tijd hadden we samen gehad. Virgin geeft alleen koffie, thee en water aan de passagiers, dus ik was blij dat ik nog snel een blikje pinda’s had meegenomen.
In Brisbane moest ik de bagage van de band halen omdat ik van een internationale vlucht overstapte op een binnenlandse vlucht, maar bijna direct kon ik deze weer afgeven. De bagage werd door Quantas direct door gelabeld naar Vishakhapatnam (hier zeggen ze Vizag). In Melbourne moest ik de koffer wel van de band halen, maar het label laten zitten. Snel met de bus van internationale naar binnenlandse departures. Aan boord kregen we in elk geval iets te eten. Inmiddels had me bedacht dat ik toch een overnachting ging regelen. Ik was helemaal kapot van alle emoties.
Ibis budget was op loopafstand en ze hadden een kamer. Ze waren niet echt behulpzaam en lieten me rustig worstelen met al mijn bagage en een lastige deur. Het bagagewagentje paste bijna niet in de kamer, maar er was een warme douche en een bed. Even bijkomen na deze hectische dag.
-
21 September 2024 - 14:18
Ton:
Hallo Tineke. Emoties hoorden er ook bij. Ook daar kun je later mooi op terug kijken, dat zul je zien. Op naar het volgende land en avontuur
-
23 September 2024 - 00:22
Elisabeth Hilgenga:
Aweee nu komen de tranen, 25 dagen was geweldig, en de laatste dag was er stress full. Gelukkig lukte het allemaal, 2 plaatsen in het vliegtuig over, dat wijntje hadden we echt verdient.
Dankje wel voor alles, voor alle zon opkomsten, de koffies, de wijntjes, de nibbles, de conversation, de gezelligheid, TANNA, de pj tour, snorkelen, en nog veel meer, Heel veel liefs en een hele goede tijd in INDIA, met weer nieuwe ervaringen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley