lunchen, tuk-tuk

Vrijdag 08-11-2024 lunch, tuk-tuk

Puna en ik gingen vanmiddag lunchen bij Khan fitnesclub (nu even niet zwemmen). We gingen niet met een van de auto’s met chauffeur, maar met zoals ze het hier noemen met “a car without doors” oftewel met een tuk-tuk. Dat was een belevenis zich. Je zag veel minder dan in de auto, dus je werd verrast door ander verkeer. De tuk-tuk drukte zich overal tussen, ging links en rechts aan ander verkeer voorbij en op de kruispunten was het survival of the fittest of wel de brutaalste en wie het verst door durft te rijden gaat voor. Verder kende de bestuurder allerlei kleine weggetjes die we met de auto nog nooit hadden genomen. Ook het bochtenwerk was indrukwekkend, vooral krap door de bochten en dan de meest ideale lijn (meestal zigzaggend aanhouden. Het was zaak om je voortdurend goed schrap te zetten en je goed vast te houden. Het was maar goed dat we Ganesha gevraagd hadden om een veilige reis zonder ongelukken.We kwamen veilig, maar wel een beetje door elkaar geschud, aan bij de fitnesclub.

Toen Puna zich aanmelden, herkende de meneer bij de receptie mij direct en zei member: Lala.

Het was of alle vrouwen van alle leden vanmiddag bedacht hadden om samen te gaan lunchen.

Ik heb inmiddels ervaren dat de lunch is hier altijd uitgebreid is, minimaal 3 voorgerechten, 1 of 2 hoofdgerechten met bijgerechten en afsluitend nog een toetje. Uit ervaring neem ik kleine porties van de voorgerechten, om ook nog van het hoofdgerecht te kunnen genieten.

Vandaag waren de voorgerechten rijstpapadam met salsa, krokant gegrilde kip en spicy vis.

Het hoofdgerecht was dahl met garnalen met daarbij chipati (Indian bread) en uien/knoflook/boter

naan met de nodige sausjes en rauwe uienringen. Alles wat overblijft werd ingepakt en meegenomen

naar huis.

We konden niet te lang tafelen (het dagmeisje (Sjilpa) had vanaf 02.00 p.m. tot morgen 10.00 a.m. vrij en ging naar huis), want Aunty Kamala (93) was gisteren gevallen en kon niet te lang alleen thuis zijn. Dus vandaag gelukkig geen toetje.

De terugreis was minstens even enerverend dan de heenreis. Bij aankomst in de lobby van het appartementencomplex bedankten we Ganesha nog een keer extra, omdat we veilig terug waren gekomen.

De rest van de dag was het relaxen en lezen in koelte, door een lekker briesje vanuit zee.

De meeste tijd is het hier wazig (vocht? smog?) maar vandaag was het uitzicht even heel helder.

Later ging de zon ook nog mooi onder.

Verplaatsen met een tuk-tuk wat een belevenis: fun riding.

Morgen toch maar weer met 1 van de auto met chauffeur, voelt toch veel veiliger