terug naar Mumbai

Zaterdag 16-11-2024 van Pune terug naar Mumbai

Om 06.45 zouden Rahul en ik even koffie of thee gaan drinken in het Lake restaurant, voordat we vertrokken voor de terugreis naar Mumbai.

Ik stond weer vroeg, omdat ik nog een kans had om de zonsopgang hier te fotograferen.

Inmiddels wist ik de weg, de uitgang en hoe de poort openging. Ik werd op weg naar de poort

onmiddellijk gesignaleerd door de security. Hij liep gezellig met handen en voeten pratend met me mee, communicerend met hem vergat ik even om mijn blik op de grond gericht te houden.

Ineens lag ik echt plat op gezicht op de grond, ik had een richeltje tussen de tegels gemist.

Gevolg:

beschadigde neus en mond,

krassen op 1 van de brillenglazen en ….

een gigantische deuk in mijn imago.

De man van de security was, net als ik, erg geschrokken en wilde allerlei actie ondernemen. Maar volgens viel het allemaal nogal mee.

Gelukkig had ik nog een reservebril mee, die lag bij de bagage in Mumbai, dus nu even behelpen.

Een beetje aangeslagen en nog beduusd van de val ging ik toch onderweg naar het meer.

Ook nu werd ik weer vriendelijk besprongen en gegroet door de lokale hond.

De zonsopgang was ook nu weer mooi. Er volgde nog een verrassende ontmoeting met 1 van de oudere heren van het dorp, wat zorgde voor weer een bijzonder plaatje.

Keurig om 06.45 a.m. was ik terug op het park, waar ik me eerst even opknapte en fatsoeneerde.

Het zag er erger uit dan het was. Waarschijnlijk zal het in de loop van de komende uren wel wat dik en blauw worden.

Natuurlijk mochten we niet zonder ontbijt vertrekken. Ik koos vanmorgen voor Poha, niet te scherp en makkelijk eetbaar.

Omdat Rahul na een reis naar de Filippijnen zijn horloge niet goed op tijd had gezet, vertrokken we wat later.

Hij stelde voor dat ik rechts achterin achter de chauffeur ging zitten, zodat ik goed uit kon kijken om van de omgeving te genieten. De Naneghat Pass en Malshej Ghat waren adembenemend, de weg bleef echter een hel.

Ghat:

oeen trap die naar een rivier leidt.

oeen bergpas.

In het Hindi wordt ghat gebruikt om te verwijzen naar de reeks trappen die naar water of een kade leiden.

Het woord verwijst ook naar rivieroevers die kunstmatig zijn aangelegd om te kunnen baden voor religieuze doeleinden en naar verbrandingsplaatsen voor overleden mensen langs de oevers van een rivier of vijver.

Bekende ghats zijn:

oDe Ghats van Varanasi.

Trappen aan de rivier die naar de oevers van de rivier de Ganges leiden.De stad heeft 84 ghats. De meeste ghats zijn bad- en puja-ceremoniële ghats, terwijl twee ghats, Manikarnika en Harishchandra, uitsluitend worden gebruikt als crematieplaatsen.

oDhobi Ghat (Hindi: धोबी घाट ), komt van dhobi 'wasman' of iemand die de was doet.

Van deze ghat waarvan wordt beweerd dat het 's werelds grootste openluchtwasserette is en een zeer populaire attractie onder buitenlandse toeristen.

De mensen, bekend als dhobis ( horen bij een kaste,waarvan de traditionele beroepen wassen, strijken en landbouwarbeid zijn) werken in de open lucht, aan rijen betonnen wasplaatsen, elk voorzien van een eigen geselingsteen. Ze reinigen o.a. kleding en linnengoed uit de hotels en ziekenhuizen van Mumbai.

De uitdrukking dhobi ghat wordt in heel India gebruikt om te verwijzen naar elke plaats waar veel mensen kleren in grote hoeveelheden aan het wassen zijn.

oAapravasi Ghat, ("The Immigration Depot") is een gebouwencomplex in Port Louis, Mauritius.

De eerste Britse kolonie die contractarbeiders uit vele landen ontving.Van 1849 tot 1923 passeerden een half miljoen Indiase contractarbeiders het immigratiedepot, om naar plantages in het hele Britse rijk te worden vervoerd. De grootschalige migratie van de arbeiders heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op de samenlevingen van veel voormalige Britse koloniën, waarbij Indiërs een aanzienlijk deel van hun nationale bevolking uitmaakten.

Alleen al op Mauritius is 68 procent van de huidige totale bevolking van Indiase afkomst. Het immigratiedepot is daarmee een belangrijk referentiepunt geworden in de geschiedenis en culturele identiteit van Mauritius.

Aapravasi is het Hindi-woord voor 'immigrant', terwijl ghat letterlijk 'interface' betekent - in feite een weerspiegeling van de positie van de structuur tussen het land en de zee, en symbolisch een overgang markeert tussen het oude leven en het nieuwe voor de aankomende contractimmigranten. Verwijzend naar zijn functie als tussenstop voor toekomstige plantagearbeiders, ook wel koelies genoemd, is het immigratiedepot ook bekend onder een oudere naam, de 'Coolie Ghat'.

Hoe mooi moet het hier zijn tijdens de moesson, alles groen en overal watervallen waar het water langs de berghelling naar beneden stroomt.

Het verkeer stroomde goed door, totdat we de buitengebieden van Mumbai bereikten en toen er onderweg nog problemen met een bus waren, moeste we kiezen voor een veel langer route.

Rond 12.30 waren we terug, Rahul werd eerst bij zijn bedrijf afgezet en daarna reed de chauffeur

door naar zijn huis om mij daar af te zetten.

Precies op tijd voor de lunch met weer van die heerlijk gerechten.

Tot mijn schrik ontdekte ik dat ik mijn e-reader, door alle consternatie van de val, in het resort onder het kussen van mijn bed had laten liggen. Gelukkig hoorde ik dat hij als was gevonden en dat de neef van Rahul dinsdag naar Mumbai kwam en hem mee zou nemen.

Ik was compleet kapot van de lange reisdagen dus deed de rest van de dag niets behalve eten en slapen.

Wat een dag, met plezierige en onplezierige gebeurtenissen.