op bezoek bij een kinderfysio, gezellig etentje

Dinsdag 19-11-2024 bezoek bij kinderfysiotherapeute Snehal, etentje thuis

Eindelijk naar veel vijven en zessen kreeg ik het adres waar ik kinderfysiotherapeute Snehal

zou gaan ontmoeten.

Ik ging alleen met de chauffeur, omdat Vishu en Punam een andere afspraak hadden.

De praktijk zag er wel heel “fancy” uit op de website, dus ik weet niet of ik wel met de juiste persoon in contact ga komen, we zien wel.

We waren keurig op tijd bij het hele grote gebouw en het was even zoeken voordat ik me op de juiste plek aan kon melden.

Ik werd hartelijk door een dame begroet en ze vroeg me om even te wachten, omdat ze nog bezig waren met de laatste afsluitende onderdelen van een workshop.

Ik had een gesprek met 3 enthousiaste dames, die gepassioneerd bezig waren met de kinderfysiotherapie.

Snehal (de oudste) en ik hadden meteen een click, het voelde alsof ik hier in India een soulmate had gevonden.

We waren van dezelfde leeftijd en hadden een beetje eenzelfde traject doorlopen. We hielden van kinderen en waren door het werken met kinder gevormd. Natuurlijk hadden we allebei ook allerlei cursussen en opleidingen gevolgd.

Op mijn vraag of zij (met haar team en haar kennis) de medical staff van de Campus wilde gaan bijscholen en coachen in de hun verdere ontwikkeling in het werken met kinderen, werd met een volmondig “ja” beantwoord.

We besloten om eerst samen op de Campus te gaan, om te inventariseren wat de kennis is en te kijken waar de uitdagingen liggen en in wat voor vorm de (bij)scholing gegoten zou moeten worden.

We zijn van plan om februari/ maart 2025 samen naar de Campus te gaan.

Ik kreeg nog een rondleiding in hun oefenzaal, waar ze me trots hun al hun speelgoed lieten zien.

De foto van mijn georganiseerde speelgoedkamer van de praktijk, met alle spelletjes deed hun jaloers kijken, dat wilden zij ook.

Ik moest beloven dat ik hun volgend jaar een workshop zou geven over met spelletjes van waardeloze materialen, vouwen en knippen en natuurlijk ook mijn passie: schrijven en het gebruik van en het geschikte kleur-teken- en schrijfmateriaal.

Wat een ervaring om zo maar aan de ander kant van de wereld in contact te komen met gepassioneerde kinderfysiotherapeuten en heel bijzonder om zomaar een soulmate te ontmoeten.

Ik zie uit naar onze samenwerking in 2025.

Eerst nog even deze stoute plannen overleggen met Mr. Sharma (de director van de Campus) en daarna natuurlijk ook met Nasroon (de senior fysiotherapeut).

Onderweg naar huis spotten we een auto met op zijn achterraam een sticker met:

“I love Mumbai traffic”, omdat ik hier graag een foto van wilde maken, ging de chauffeur onmiddellijk in de achtervolging, maar helaas het lukte niet om er een foto van te maken.

Omdat de chauffeur vandaag voor mij beschikbaar was, maakte we even een klein omweggetje langs de Shree Ghanteswhar Hanuman Mandir.

Mandir Shree Ghanteshwar Hanuman Mandir is een zelf gerealiseerd heiligdom en een hele oude tempel Het idool van Shree Hanumanta is Swayambhu.

De huidige president van de organisatie zag in zijn droom dat er een afgodsbeeld van Hanumanta (de apengod van Ramayana, God van wijsheid, kracht, moed, toewijding en zelfdiscipline) in de grond lag bij de wortels van een boom. Het idool deed een beroep op Shri Ramesh More, in die droom, om hem eruit te tillen neer te zetten. De volgende dag vertelde Ramesh More zijn vrienden over de droom die hij die nacht had gehad. Ze besloten naar die plaats te gaan om te zien of het echt een idool was. Het afgodsbeeld werd inderdaad gevonden. Ze bevestigden deze aan de puistjes- en banyanbomen. Daarna begon ze daar de regelmatig te bidden.

Hanuman combineert twee van de meest gekoesterde eigenschappen in de hindoeïstische aanbid-dingstradities:

o"heldhaftigheid, sterke, assertieve uitmuntendheid"

o"liefdevolle, emotionele toewijding aan de persoonlijke God".

Na ongeveer een jaar installeerden ze allemaal samen het afgodsbeeld aan de rand van de tuin van Madhu-Park, zodat het vanaf de straat buiten te zien was. Er werd geld ingezameld om een tempel te bouwen.

Hanuman Jayanti (de geboortedag van de god)wordt hier elk jaar gevierd en op die dag wordt ook de oorspronkelijke plaats in de Madhu-Park Garden aanbeden.

Er wordt geloofd dat als je in deze tempel voor iets bidt, het verhoord gaat worden. Mensen schenken bellen aan de tempel, als dank, als hun wens is uitgekomen.

Vandaar dat de tempel vol bellen hangt.

Daarna reden we door naar huis. Het was daar een drukte van belang. De tafel werd mooi gedekt, alle benodigde borden, kommetjes en bestek werden klaargezet.

Later op de avond kwam Leena de dochter van Vishu en Punam samen met haar man en 2 van haar 3 zoons eten. Leena en haar man vertrekken morgenvroeg voor een reisje naar Sydney.

Het eten was weer voortreffelijk met weer allerlei andere, maar ook inmiddels bekende gerechten. Ook het gezelschap was erg onderhoudend.

Wat een bijzondere dag, aan de andere kant van de wereld, een kinderfysiotherapiesoulmate ontmoeten.