verkiezingen, shoppen, kaarten

Woensdag 20-11-2024 verkiezingen, shoppen, kaarten

Vanmorgen moesten we al voor het ontbijt onderweg naar het polling station (stembureau).

Eerst moest Punam de nagellak van haar rechterwijsvinger verwijderen, omdat ze anders misschien

de permanent marker streep, die als bewijs van een uitgebrachte stem op de nagel en vinger werd gezet, zou kunnen gaan verwijderen en nog een keer opnieuw gaan stemmen.

Het stembureau was niet zo ver, maar we gingen toch met de auto.

Ik mocht niet helemaal meelopen en mocht binnen geen foto’s maken. Het was allemaal prima georganiseerd, de mensen die binnen kwamen werden onmiddellijk in de juiste richting gedirigeerd.

Ook hier werd, net als in Nederland, met een telefoon de gegevens van het stembiljet gecontroleerd. Hier geen rondje kleuren met een rood potlood, hier werd digitaal gestemd.

Het was nog niet zo druk met de stemmers, dus we waren zo weer thuis.

Voldoende tijd om even in de keuken rond te kijken wat er nu weer gekookt werd, iedere dag 3x per dag warm eten en altijd weer iets anders. Ze zijn hier dan ook de hele dag bezig met eten, zijn ze het niet aan het bereiden, dan bedenken ze wel wat ze willen gaan eten en welke boodschappen er gedaan moeten worden. Groentes worden elke dag vers op de diverse markten gehaald.

Na de lunch gingen we weer shoppen. Geen powernap. De familie heeft binnenkort 2 bruiloften en per dag hebben de dames minstens 4 verschillende outfits nodig. De stoffen voor de kleding voor de morgen, lunch en diner worden uitgezocht en de kleermaker komt later om ze nog het idee van Punam te maken. Verder moet ze nog een aantal fancy dresses hebben voor receptie en de huwelijksceremonie.

Eerst gingen we stoffen kopen. Dat was een complete voorstelling, heel veel stoffen worden er getoond door de verkopers (dat zijn hier allemaal mannen) als er na veel heel en weer gepraat en natuurlijk onderhandelen over de prijs besloten werd welke stof het was geworden. Werden de juiste aantal meters afgemeten en afgeknipt door de volgende persoon. Als laatste werd er afgerekend.

Daarna gingen we bij allerlei sjieke boetieks om te kijken wat ze daar hadden, Punam moest alvast overal gaan kijken en dan ging ze later met haar dochter beslissen wat er gekocht ging worden, maar natuurlijk niet nadat ook Vishu zijn goedkeurig voor de desbetreffende outfit had gegeven. Ze waren ook heel verbaasd dat ik voor het huwelijk van Eric en Vanessa maar een sjieke outfit nodig had.

We gingen nog tussendoor eventjes in een Aziatisch restaurant een soepje eten, ik zou eens honger mogen krijgen.

Toen we terug waren ging ik even heerlijk in mijn eentje op het balkon zitten om de reis tot nu toe te overdenken. Nog 2 nachtjes slapen en dan ga ik weer naar huis, wat is de tijd voorbij gevlogen.

Ik had tijdens deze reis inmiddels zoveel beleeft dat ik thuis nog maar eens rustig de blogs terug moet gaan lezen om alle herinneringen weer op te halen.

’s Avonds kwamen de zus en zwager van Vishu kaarten (Rummy) en ik mocht meekijken. Ik snapte eerst helemaal niets van het spelletje, maar in de loop van de avond werd het me toch een beetje duidelijk. Wel een beetje saai als je zelf niet meedoet.

Tussen het kaarten werd er gegeten. Zoals gebruikelijk werden er eerst een aantal snacks gegeten

(uit ervaring wist ik inmiddels dat alhoewel de snacks heel lekker waren, ik ruimte moest houden voor de hoofdgerechten en het toetje).

De nieuwe versie van de fruitsalade was ook weer heel lekker. Fruit en wortel gecombineerd met mint, basilicumblaadjes en rode kool (?).

Morgen begin ik alvast een beetje mijn spullen te organiseren en met het inpakken voor de terugreis.